PRASKA ARKA
Ewangeliczna Fundacja Przyjaciół Rodziny

Troche historii i ostatnie dokonania:

​

Praska ARKA (w dokumentach widnieje jako ARKA 2) jest jednym z dwóch ośrodków pracy charytatywno-opiekuńczej Ewangelicznej Fundacji Przyjaciół Rodziny. Przy czym ARKA 1 funkcjonuje jako budynek kolonijny (w podwarszawskim Milanówku) a ARKA 2 (na Pradze Południe) pełni rolę świetlicy dla dzieci i młodzieży oraz stołówki i punktu dystrybucji żywności.

 

EFPR została założona przez pastora Tadeusza Jarosza w roku 1986 jako fundacja charyta-tywna (NIP i Regon oraz KRS znajdują się w danych adresowych – zakładka KONTAKT). W ciągu pierwszych dziesięciu lat funkcjonowania fundacji, około 1,5 tysiąca dzieci z biednych rodzin zostało wysłanych przez fundację do Szwajcarii na miesięczną kurację klimatyczną.

 

Później – w latach 80./90. – staraniem prezesa Zarządu Fundacji, Tadeusza Jarosza, wybudowano (ze środków przekazanych przez bratnie fundacje ewangeliczne: niemiecką i holenderską) Arkę 1 (lata 80.) i Arkę 2 (lata 90.). Pracą Arki 2 kierował osobiście (do śmierci) Tadeusz Jarosz a pracą Arki 1, jego syn Daniel Jarosz. W obu ośrodkach, od momentu wybudowania, nieprzerwanie trwała praca opiekuńcza nad dziećmi, młodzieżą i dorosłymi.

 

19 maja 2011, po przewlekłej chorobie nowotworowej, zmarł założyciel i pierwszy prezes Zarządu Fundacji, pastor Tadeusz Jarosz. Po jego śmierci odnotowano spadek intensywności działań charytatywnych Arki 2 a działalność opiekuńcza (praca z młodzieżą i dziećmi) utknęła w martwym punkcie. Potrzeba było nowego startu i właściwego człowieka do poprowadzenia tej pracy i przeniesienia jej w inny wymiar – zgodny z obowiązującym w Polsce standardami, jako kraju członkowskiego Unii Europejskiej.

 

W drugiej połowie 2012 roku ówczesny prezes Zarządu Fundacji, Krzysztof Mróz, kierując się dobrem fundacji, zaprosił do współpracy drugiego syna zmarłego założyciela fundacji Tadeusza Jarosza, pastora Pawła Jarosza. Paweł Jarosz posiadał niezbędne cechy do konty-nuowania służby ojca –  odziedziczył podobny temperament, wizjonerski styl zarządzania i zdolności organizacyjne. A przede wszystkim, odziedziczył też serce do pomagania innym, tym najbardziej potrzebującym, wykluczonym i zaniedbanym społecznie.

Przed nowym liderem praskiej Arki stało nie lada wyzwanie: stworzenia nowego zespołu pracowników i wolontariuszy, stworzenia programu pracy Arki, uporządkowania zaniedbanych spraw formalnych, nawiązania współpracy z lokalnymi władzami i innymi organizacjami pozarządowymi, wykreowania pozytywnego wizerunku Arki oraz wypracowania strategii pozyskiwania dotacji.

 

Większość z tych zadań została już zrealizowana: w Arce działa prężny i dobrze zmotywowany zespół wolontariuszy, prowadzących rozmaite zajęcia, warsztaty i spotkania; zostały wyremontowane i przystosowane pomieszczenia na kluby – młodzieżowy i dziecięcy; ponadto pomieszczenia na warsztaty komputerowe, bibliotekę, pokój wypoczynkowy.

 

Uporządkowana została większość spraw formalnych – zalegalizowano kuchnię, ujawniono budynek w księdze wieczystej, przeniesiono konto do właściwego Urzędu Skarbowego, zmieniono bank na oferujący tańszą obsługę, zmieniono dostawcę energii i abonament telefoniczno-internetowy, itp. Pracownicy przeszli szkolenie w zakresie ochrony danych osobowych oraz BHP. Podpisano stosowne umowy z Bankiem Żywności, wznawiając tym samym pomoc żywnościową dla lokalnej ludności.

 

Nawiązane zostały dobre relacje z urzędem dzielnicowym i Ośrodkiem Pomocy Społecznej. Paweł Jarosz zaangażował się w sprawy dzielnicy, zasiadając w zespole wypracowującym strategię współpracy jednostek administracji państwowej z organizacjami pozarządowymi, uczestnicząc w posiedzeniach Komisji Dialogu Społecznego i Zarządu Dzielnicy. Wszyscy trzej urzędujący burmistrzowie dzielnicy gościli w Arce z okazji różnych publicznych wydarzeń organizowanych w Arce i są zaznajomieni z pracą Arki.

 

Obecnie w Arce odbywają się cotygodniowo różne warsztaty dla młodzieży, codziennie otwarty jest Klub Młodzieżowy „Schron”, natomiast dla dzieci (w soboty) Klubik Dziecięcy „Kid’s Club”. Odbywają się zajęcia sportowe. Prowadzone są też kluby: dla pań „Kobiece Soboty” i dla panów „Męskie Rozmowy” . W każdy czwartek serwowany jest darmowy gorący posiłek dla okolicznych mieszkańców, połączony z wykładem Słowa Bożego. Spotkanie to nosi miano „Czwartkowych Obiadów”. (Nota bene: pomyśłowdawcą tych spotkań był Tadeusz Jarosz.)     A w niedzielę odbywają się spotkania wspólnoty „Praska Społeczność Ewangeliczna”.

 

Stopniowo zmienia się też wizerunek Arki. Z miejsca postrzeganego jako jadłodalnia i punkt rozdawnictwa żywności, zaczyna być postrzegane jako miejsce posiadające ciekawą ofertę programową dla dzieci, młodzieży i dorosłych - miejse bezpieczne, kolorowe, wesołe i kreatywne – otwarte dla wszystkich w sąsiedztwie Arki. Ten nowy wizerunek podkreślają kolorowe flagi i banery przed wejściem (informujące o odbywających się tu działaniach) oraz kolorowe wnętrza klubów młodzieżowego i dziecięcego a także wciąż uzupełniane wyposażenie Arki (ostatnio Arka "wzbogaciła się" o wyposażenie silowni oraz nagłośnienie dla klubu młodzieżowego oraz bramkę, siatkę do siatkówki, atestowane huśtawki i piaskownicę. Instalowany jest monitoring. Dużą rolę odgrywają też: strona http: arkapraga.pl i funpage „Przyjaciele Praskiej Arki” na FB. Również pikniki i inne okolicznościowe imprezy publiczne pokazują na otwartość Arki na wszystkich mieszkańców – nie tylko tych najuboższych.

 

Nadal opracowywana jest strategia pozyskiwania funduszy (w tym unijnych). Liderzy Arki przeszli niezbędne szkolenia w tym zakresie. Nie ustają też nasze wysiłki w pozyskiwaniu sponsorów instytucjonalnych i prywatnych. Jednocześnie staramy się minimalizować koszty eksploatacyjne infrastruktury Arki a większość napraw odbywa się wolontaryjnie. 

 

Myślę, że jak na 5 lat to udało się nam już bardzo dużo. A plany mamy ambitne! :-)